Δημοτικές Εκλογές (3): Πως πρασίνισε η Αθήνα;

Τα πανηγύρια τελείωσαν. Οι κάλπες ανοίχτηκαν και σιγά – μαζεύονται για τις αποθήκες. Οι πρώτες εκλογές μετά την ψήφιση του νόμου Καλλικράτη από εκεί που όλοι περίμεναν να είναι ανούσιες και βαρετές ξαφνικά ανέβασαν τον πυρετό το βράδυ της Κυριακής. Τα κουκιά ήταν λίγο ως πολύ μετρημένα. Ωστόσο το «μαύρο δαγκωτό» φόβιζε κυβερνητικούς υποψήφιους και η αποχή όλο το πολιτικό σύστημα.

Θελήσαμε να δούμε τελικά τι ήταν αυτό που έκανε λάθος, στον επικοινωνιακό κατά τα άλλα, δήμαρχο Ν. Κακλαμάνη να επανεκλεγεί στο Δήμο Αθηναίων; Με ποια επικοινωνιακά λάθη του πρασίνισε τελικά η Αθήνα μετά από 26 χρόνια:
     1.       Πολύ πριν από τις εκλογές είχε αρχίσει να δίνει συνεντεύξεις σε τηλεοπτικές εκπομπές. Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Καμίνη τον βρήκε εν μέσω θέρους να τον αποκαλεί ως τον δεύτερο «κύριο τίποτα» (το αντίστοιχο που είχε πει ο Θ. Πάγκαλος στον Δ. Αβραμόπουλο το 1994). Οι συνεχόμενες σχετικά εμφανίσεις Κακλαμάνη είναι λογικό πως κούρασαν τον δέκτη καθώς δεν είχαν να πουν κάτι συγκεκριμένο. Η επανάληψη ξανά και ξανά κάποιων έργων που έγιναν μέσα στην τετραετία (φυτεύτηκαν 1700 δέντρα και δημιουργήθηκαν 17 νέα πάρκα) άρχιζε να κουράζει τον τηλεθεατή ψηφοφόρο. Οι τηλεοπτικές εμφανίσεις ενδεχομένως κούραζαν με την επαναλαμβανόμενη παρελθοντολογία. Έτσι ο Γ. Καμίνης κέρδισε με αυτόν τον τρόπο ένα κουρασμένο πολιτικά και τηλεοπτικά κοινό.
      2.       Ο ίδιος δεν κατάφερε να αποδείξει την φράση «Δεν έχω πολλά να πω. Έχω πολλά να κάνω» των εκλογών του 2006. Οι προσδοκίες που γεννήθηκαν στους δημότες ήταν λογικό να μην μπορούν να εφαρμοστούν. Πολύ χειρότερα ήταν αναμενόμενο να τριπλασιαστούν μετά την γενικευμένη οικονομική κρίση. Ακόμα και αν ο δήμαρχος δεν είχε ευθύνη έπρεπε να δώσει λύση για στην καθημερινότητα του δημότη: στην συσσώρευση μεταναστών στο κέντρο, στην καθήλωση του εμπορίου και στα μηδαμινά μεγάλα έργα για την Αθήνα. Η πολιτική μεσότητα Κακλαμάνη κούρασε όσους δεν αρκέστηκαν στην εξήγηση της αναρμοδιότητας και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης που διατείνονταν διαρκώς η δημοτική αρχή ότι βασανίζει τον Δήμο. Για τον δημότη ο τοπικός άρχοντας είναι ο πρώτος που τρέχει για κάθε τι άμεσο του δημότη. Κάτι που αντικατοπτρίζεται στην φράση «τα παράπονά σου στον δήμαρχο».
     3.       Ο ίδιος ο Ν. Κακλαμάνη έκανε δυο χρόνια για να βρει τον βηματισμό του στην δημοτική αρχή. Κάτι που τον έκανε να χάσει πολύτιμο επικοινωνιακό χρόνο. Τότε έγιναν προσπάθειες μέσω του προγράμματος «Ο Δήμος στη Συνοικία σου» να γίνουν παρεμβάσεις με μικρά έργα σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα. Το πρόγραμμα σταμάτησε στην μέση κακήν κακώς και για άγνωστο λόγο με αποτέλεσμα ένα απτό καθημερινό αντίκτυπο για τον δημότη να μην μπορεί να τον εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά.
   4.       Οι ετήσιοι έντυποι απολογισμοί έργου περισσότερο προκάλεσαν παρά ενημέρωσαν. Θα ήταν από όλους λογικό μια αποτίμηση του έργου στο τέλος της τετραετίας. Η εκτύπωση πολυσέλιδων απολογισμών σε μέγεθος Α3 σχεδόν κάθε χρόνο, έκαναν τους περισσότερους να αντιδρούν για τα μεγάλα έξοδα χωρίς ουσία. Τα έργα, που δεν ήταν λίγα, χανόντουσαν μέσα στα τεράστια έντυπα και στην συνεχή επανάληψη της πραγματοποίησής τους.
      5.       Στις εκλογές του 2006 ο ίδιος κατέβηκε ως υπερκομματικός υποψήφιος που σκοπό του έχει να αγωνιστεί για την πρωτεύουσα. Η στάση του αυτή δημιούργησε έναν περισσότερο πολυκομματικό συνδυασμό, κάτι που φάνηκε τότε και από τις επιλογές των δημοτικών συμβούλων. Αντίθετα, μια βδομάδα πριν από το δεύτερο γύρο των δημοτικών, συγκεντρώνεται με στελέχη κομματικών συνδυασμών της Νέας Δημοκρατίας μαζί με τον Α. Σαμαρά προκειμένου να καρπωθεί λίγους ψήφους. Η πράξη αυτή τελικά είχε τα αντίθετα αποτελέσματα γιατί εν τέλει έχασε δυναμικό και από εκείνο που είχε σίγουρο.
      6.       Το επικοινωνιακό του επιτελείο προφανώς είναι παλαιάς κοπής αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί η λανθασμένη χρήση των μέσων. Ο αντίπαλός του χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τα νέα κανάλια επικοινωνίας του διαδικτύου και τις ομάδες πολιτών. Δημιουργούνται συζητήσεις, πολίτες αρχίζουν να οργανώνονται, και αν ακόμα δεν ήταν αρχικά πολιτικά προσκείμενοι στον συνδυασμό η σχέση τους και η αγάπη για την πόλη τους έκανε μέσω διαδικτύου να προωθούν ανέξοδα τον Γ. Καμίνη. Οι μετριοπαθείς και νεώτερης ηλικίας οπαδοί αρκέστηκαν στις οχλήσεις των κοινωνικών ομάδων δικτύωσης και ίσως να καθόρισαν την τελευταία εβδομάδα το αποτέλεσμα. Όταν από την άλλη ο συνδυασμός Κακλαμάνη προέβαλε μηδενική παρουσία στο διαδίκτυο και προσπαθούσε να κερδίσει ψηφοφόρους μέσα από καταχωρίσεις σε δωρεάν έντυπα και σκηνοθετημένες συνεντεύξεις.
      7.       Ο δήμος χρησιμοποιήθηκε σε ένα μέρος του για προπαγανδιστική λειτουργία των υποψηφίων του Ν. Κακλαμάνη. Οθόνες σε πολλές δημοτικές υπηρεσίες με εναλλασσόμενες συνεντεύξεις αντιδημάρχων να μιλούν για τα έργα της περιόδους τους προσπαθούσαν να κερδίσουν το καθημερινό βλέμμα του δημότη. Την ίδια ώρα που ένας ολόκληρος δημοτικός ραδιοφωνικός σταθμός χρησιμοποιούνταν ως καθ’ αυτό όργανο υπεράσπισης της δημοτικής αρχής και έμμεσης προβολής της. Σε όλα αυτά δεν αναφέρουμε την παράλληλη χρήση των υπηρεσιών του δήμου προς όφελος των υποψηφίων (τηλέφωνα, γραφεία κα).
   8.            Ο κυριότερος παράγοντας επικράτησης ωστόσο είναι η ίδια η αποχή των δημοτών. Η δημοτική αρχή δεν κατάφερε να πείσει τους ίδιους της τους ψηφοφόρους (της προηγούμενης αναμέτρησης) να πάνε να ψηφίσουν. Η αδιαφορία και η ενδεχόμενη σιγουριά του νικητή είναι αυτό που έκανε πολλούς να απέχουν.
Ο εναλλακτικός χαρακτήρας της υποψηφιότητας Καμίνη είναι αυτό που κέρδισε στα μάτια του ψηφοφόρου. Αν και το πρόγραμμα και οι θέσεις του ποτέ δεν έγιναν γνωστές, εντούτοις κατάφερε να συγκεντρώσει την εύνοια των δυσαρεστημένων πολιτικά ψηφοφόρων. Όλα αυτά για ένα άτομο επικοινωνιακά άγνωστο σε ένα πεδίο μονοκομματικά πολιορκούμενο και με ένα δήμαρχο επικοινωνιακά προικισμένο.