Η πορεία της τηλεόρασης στην Ελλάδα - Μονοπώλιο και απορρύθμιση


Το σημαντικότερο μέσο μαζικής επικοινωνίας του 20ου αιώνα θεωρήθηκε, όχι αδίκως, η τηλεόραση. Πριν την είσοδο του διαδικτύου στη ζωή μας το μοναδικό μέσο μετάδοσης εικόνων πέρασε απο πολλά στάδια για να γίνει όπως το γνωρίζουμε σήμερα στη χώρα μας, απο την πρώτη πειραματική μετάδοση τη δεκαετία του ’60 έως τη σημερινή ποικιλομορφία του σύγχρονου τηλεοπτικού τοπίου.

Αν και οι πρώτες καταγεγραμμένες επιτυχημένες μεταδόσεις τηλεοπτικού σήματος πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του 1928 και του 1935 απο το BBC στην Μεγάλη Βρετανία δεν ήταν παρα μόνον το 1961 όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πειραματική τηλεοπτική μετάδοση στην Ελλάδα στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Η επίσημη έναρξη της Ελληνικής τηλεόρασης χρονολογείται στις 23 φεβρουαρίου του 1966 με την Ελένη Κυπραίου να είναι η πρώτη Ελληνίδα τηλεπαρουσιάστρια. Με τα χρόνια το πρόγραμμα της τότε Ε.Ι.Ρ. επεκτεινόταν ενώ το 1969 έγινε για πρώτη φορά σύνδεση με το κύκλωμα της Eurovision για τη μετάδοση της προσελήνωσης του Αμερικανικού διαστημικού σκάφους Apollo 12.

To 1970 επι δικτατορίας η Ε.Ι.Ρ. μετονομάζεται σε Ελληνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης και πέντε χρόνια αργότερα το 1975, μετά την μεταπολίτευση, η κρατική ραδιοτηλεόραση μετασχηματίστηκε στον οργανισμό που γνωρίζουμε σήμερα την Ε.Ρ.Τ. (Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση) ενώ με το σύστημα SECAM το 1979 πραγματοποιήθηκε η πρώτη έγχρωμη μετάδοση.

Η δεκαετία του ’80 υπήρξε καθοριστική για την απελευθέρωση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου γνωστή και ώς «απορρύθμιση». Με την υπόλοιπη Ευρώπη να έχει προχωρήσει σε αυτό τον τομέα ,η Ελλάδα ώς μέλος της τότε Ε.Ο.Κ. αναγκάστηκε να υιοθετήσει την πράσινη βίβλό για την «τηλεόραση χωρίς σύνορα». Ήδη απο τις αρχές τις δεκαετίας πειρατές έχουν ξεκινήσει την παράνομη εκπομπή απο τις συχνότητες της ΕΡΤ μετά τα μεσάνυχτα όταν το πρόγραμμα της ημέρας τελειώνε και οι πομποί της δεν λειτουργούσαν.

Οι φωνές για ιδιωτική τηλεόραση πλήθαιναν ενώ οι δήμοι ανέπτυσσαν πρωτοβουλίες παρά την δυσκολία δημιουργίας ενός τηλεοπτικού σταθμού. Το 1987 ήταν η εποχή που εν μέσω επεισοδίων και ταραχών ο δήμος της Αθήνας ξεκινούσε την λειτουργία του ιδιόκτητου ραδιοσταθμού Αθήνα 9.84 ενώ εκείνος της Θεσσαλονίκης δύο χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 1989, ξεκίνησε τον TV100 τον πρώτο μη κρατικό τηλεοπτικό σταθμό. Το 1988 σε μια προσπαθεια για εισαγωγή περισσότερων καναλιών στο τηλεοπτικό τοπίο πραγματοποιήθηκε αναμετάδοση ξένων δορυφορικών τηλεοπτικών δικτύων μεταξύ των οποίων το Γαλλόφωνο TV5 και το Ιταλικό RAI due.

Στα τέλη του 1989 με την εμφάνιση του Mega Channel πρώτα και του Antenna αμέσως μετά, άρχισε η μαζική δημιουργία ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας ή τοπικής εμβέλειας. Το 1994 επανεμφανίστηκε η συνδρομητική τηλεόραση με το FilmNet, αφού το 1989 εξέπεμψε πειραματικά συνδρομητικό κανάλι του Δήμου Πειραιά με την ονομασία TV Plus και 8ωρο πρόγραμμα ταινιών πρώτης προβολής. Οι νέες τεχνολογίες έφεραν στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές αυτής του 2000 τις ψηφιακές πλατφόρμες (Nova) και τις επίγειες ψηφιακές μεταδόσεις (ΕΡΤ ψηφιακή).

Χαρακτηριστικότερο όλων σχετικά με το σύγχρονο Ελληνικό τηλεοπτικό πεδίο είναι ότι ακόμη και σήμερα η πλειοψηφία των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών εκπέμπουν με προσωρινή ή και καθόλου άδεια λειτουργίας ενώ το «χάος» των UHF συμπληρώνεται με τις εκπομπές σταθμών πάνω στη συχνότητα άλλων.

Στο οπτικό αφιέρωμα των ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ έχετε τη δυνατότητα να δείτε διαχρονικό υλικό απο στιγμές της τηλεόρασης στην Ελλάδα. Πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: