Η Πολιτική της Παραπολιτικής


Με αφορμή τα πρόσφατα πολιτικά σκάνδαλα και την αντιμετώπιση τους απο τα ΜΜΕ ο συνάδελφος Μ.Ζ. μας έστειλε το άρθρο που ακολουθεί:


" Εδώ και δυο μήνες η κοινή γνώμη έχει μονοπωληθεί με ένα θέμα το οποίο σταδιακά παρουσιάζει πολλά επί μέρους θέματα που σχετίζονται με οικονομικά και άλλα σκάνδαλα. Στα μονοθεματικά πλέον δελτία ειδήσεων, η επανάληψη γίνεται μήτηρ μαθήσεως…


Ο τηλεθεατής γίνεται μέτοχος των σκανδαλιστικών σκηνών, γεννώντας πλήθος συζητήσεων επιπέδου καφενείου για τα πρακτέα, αλλά περισσότερο για τα γαργαλιστικά που δημοσιεύονται από μέρος του τύπου ή αφήνονται να εννοηθούν ότι έγιναν.


Αλήθεια έχει σκεφτεί κανείς αν η όλη συζήτηση εξυπηρετεί σε κάτι τον μέσο πολίτη; Επηρεάζει τον μέσο έλληνα στην καθημερινότητά του και στην διαβίωση του;
Ο διευθυντής της Le Monde Diplomatique Ιγνάσιο Ραμονέ, από τις αρχές του `90 τόνιζε πως η τηλεόραση έχοντας την πρώτη θέση στην ιεραρχία των ΜΜΕ, επιβάλλει στα υπόλοιπα μέσα τις δικές της διαστροφές. Για την τηλεόραση μόνο το ορατό αποτελεί είδηση, έτσι ότι δεν έχει εικόνα δεν μπορεί να βγεί στην οθόνη και άρα και δεν έχει υπόσταση.


Αυτή η εικόνα, ιδίως όταν κρύβει μυστικά και πάθη ανθρώπων, ενδιαφέρει πολύ περισσότερο μια καταναλωτική κοινωνία που διψάει για νέο υλικό, νέα πρόσωπα και ανάλαφρα γεγονότα.Η ελληνική τηλεόραση πλέον διανύει την χειρότερη περίοδο του κιτρινισμού της.
Το γεγονός αυτό βέβαια συμπαρασύρει και ολόκληρο το πολιτικό δυναμικό της χώρας, δημιουργώντας δήθεν πολιτικά προβλήματα και ουσιαστικά ψάχνοντας λύσεις για αυτά, που αντί να παράγει πολιτική αναλώνετε στην αναπαραγωγή παραπολιτικής.


Αλήθεια, σε ποια εφημερίδα το τελευταίο δίμηνο έγινε αναφορά για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο στην κυβέρνηση; Που αναπτύχτηκαν τα επιχειρήματα και αναλύθηκαν οι ρυθμίσεις νομοσχεδίων και οι συζητήσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος;


Η εικόνα των βουλευτών είναι πλέον ανιαρή. Δεν είναι αυτός ο άλλοτε λεγόμενος ξύλινος λόγος που απωθεί. Αλλά αυτή η απαξίωση στην ίδια την πολιτική που προβάλλεται από κάθε μέσο.


Η ίδια η κυβέρνηση εγκλωβισμένη σε αυτόν τον φαύλο κύκλο, φοβούμενη μήπως και κάτι γυρίσει εναντίον της, τρέμει στην ιδέα των δήθεν αποκαλύψεων και αδυνατεί να παράγει πολιτική. Κατά συνέπεια η χώρα μένει δέσμια των μη βουλόμενων αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, και το σύνολο της κοινής γνώμης αναλώνεται στην γνώση παραπολιτικών στοιχείων.


Και αυτές, οι ίδιες οι ειδήσεις, από το σκεπτικό της προβολής κοινωνικών προβλημάτων στα πρώτα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, πέρασαν στην αναπαραγωγή ρεπορτάζ από τον τύπο ή ακόμα χειρότερα συζητήσεων ή απόψεων περί της σκανδαλολογίας που δόθηκαν σε άλλα μέσα και είχαν απήχηση.


Εν κατακλείδι, όσο τα μέσα συνεχίζουν την ολοένα προβολή παραπολιτικών ειδήσεων, τόσο το επίπεδο της πολιτικής θα πέφτει, ανάγοντας την κάθε κυβέρνηση σε έναν απλό διαχειριστή, ευνουχισμένο να αναπτύξει δομές και λειτουργίες μέσα από νέες απόψεις και μεθόδους.


Μ.Ζ


Περιμένουμε καθημερινά τα άρθρα, τις παρατηρήσεις και τις διατυπώσεις σας στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο epikinoniakos@gmail.com


Επόμενη ανανέωση: Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008