Οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια προβληματίζουν μια μεγάλη μερίδα του τύπου διεθνώς και αυτό είναι το θέμα που θα θίξω στην σημερινή μου ανάρτηση.
Το 1999 ο βομβαρδισμός του κοσσυφοπεδίου απο τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ (με αφορμή την εκκαθάριση των Αλβανοφώνων της περιοχής απο το καθεστώς του Milosevic), εκτός απο το αίσθημα ασφάλειας, έδωσε την ελπίδα στους Αλβανικής καταγωγής Κοσοβάρους για μια κυρίαρχη πλέον θέση τους στην περιοχή και -γιατί όχι- την ίδρυση εν καιρώ ενός κυρίαρχου ανεξάρτητου κρατιδίου.
Αυτή η μέρα έφτασε στις 17 Φεβρουαρίου του 2008 και ήδη έχουν ξεκινήσει οι αντιδράσεις. Οι πρώτοι που αισθάνθηκαν να θίγονται απο την απόφαση ήταν οι Σέρβοι. Καταρχήν όσοι (ακόμη) ζούν στην επίμαχη περιοχή και στη συνέχεια οι -εθνικιστές και μη- πέριξ του Βελιγραδίου που βλέπουν το πάλαι ποτέ κυρίαρχο κράτος τους να κατακερματίζεται συνεχώς με έναν όχι και τόσο κομψό τρόπο.
Θα ήταν κουραστικό να απαριθμήσουμε το πόσες ανάλογες περιπτώσεις δεν αντιμετωπίστηκαν με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο "ζωηρό ενδιαφέρον" απο την διεθνή κοινότητα (Άραβες και Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη, Τούτσι και Χούτου στη Ρουάντα, Κούρδοι και Τούρκοι στα σύνορα Ιράκ-Τουρκίας). Το θέμα μας είναι άλλοστε πιο βαθύ.
Γιατί δεν μπορούν να ζήσουν αρμονικά διαφορετικές φυλές και αντιλήψεις υπο τη σκέπη ενός κυρίαρχου κράτους ειδικά για τις περιπτώσεις που υπάρχει μια πατρίδα-Μητρόπολη για τις κοινότητες (π.χ. Η αλβανία για τους Αλβανόφωνους κοσοβάρους).[Επεισόδια στους δρόμους του Βελιγραδίου μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου]
Φανταστείτε να ζητούσαν όλες οι κοινότητες-μειονότητες στον κόσμο εδαφική ανεξαρτησία. Η εικόνα του χάρτη θα ήταν πολύ διαφορετική. Η σταθερότητα και η ειρήνη βέβαια διασφαλίζονται μέσω του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενω ερωτηματικό αποτελεί το αν θα πρέπει τελικά να δοθεί εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία σε μειονοτικές ομάδες χωρών οι οποίες εξαφανίστηκαν μετά τους παγκόσμιους πολέμους αλλά δεν μπορούν να αφομειωθούν απο άλλα κυρίαρχα κράτη (π.χ.Κούρδοι).
Θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλά Ευρωπαϊκά κράτη βρίσκονται σε σκέψεις σχετικά με το αν θα πρέπει να αναγνωρίσουν τη νεοφώτιστη χώρα. Ανάμεσα τους και η χώρα μας. Οι αποσχιστικές τάσεις που υπάρχουν σε κάποια απο αυτά, δικαιολογούν εν πολλοίς τη στάση τους. Οι Βάσκοι και οι Καταλανοί στην Ισπανία και οι Τσετσένοι στη Ρωσία είναι απο τα πιο τρανταχτά παραδείγματα. Στα ήδη κατακερματισμένα βαλκάνια εξάλλου υπάρχουν διάσπαρτες αρκετές ακόμη μειονότητες.
Ο προβληματισμός λοιπόν έγκειται στην διατήρηση της παγκόσμιας ισορροπίας και τη μή διατάραξη των διεθνών σχέσεων. Διακυβεύεται η διπλώματική ικανότητα του κάθε κράτους που αποφασίζει υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης ενώ υπάρχει και ο φόβος αλυσιδωτής αντίδρασης (domino effect) απο άλλες θερμές περιοχές του πλανήτη που ενδέχεται να επικαλεστούν το προηγούμενο της περίπτωσης του Κοσόβου.
Το σίγουρο είναι ότι το διπλωματικό "σκάκι" των επόμενων ημερών θα παρουσιάσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Μην ξεχνάτε ότι περιμένουμε να δημοσιεύσουμε τα δικά σας άρθρα και ηλεκτρονικά αρχεία για την επικαιρότητα και όχι μόνο. Η αποστολή συνεχίζεται στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο epikinoniakos@gmail.com
Εκ μέρους των ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ
Φιλικά,
Ο Επικοινωνιακός
(Επόμενη Ανανέωση: Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου