Πριν από μια δεκαετία τα δωρεάν έντυπα στην Ελλάδα ήταν ίσως μια πολυτέλεια για τον εκδότη ή κάτι πολύ ευτελές για τον αναγνώστη. Η έναρξη λειτουργίας του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας έδωσε την ευκαιρία εισαγωγής ευρωπαϊκών free press (όπως η διεθνής Metro) οι οποίες σε σύντομο χρονικό διάστημα και πολύ δυναμικά εδραιώθηκαν στη συνείδηση του αθηναϊκού κοινού και μάλιστα όχι μόνο του επιβατικόυ.Το κενό στους λεγόμενους «οδηγούς πόλης» κάλυψε η Athens Voice, μέσα από μια εναλλακτική οπτική και με μια πιο νεανική ματιά στη ζωή στη σύγχρονη πρωτεύουσα.
Η καινοτομία της συγκεκριμένης έκδοσης ήταν η διαφορετική οπτική των γεγονότων, αλλά και η διαρκής πρωτοτυπία στην διαφημιστική της προσέγγιση. Ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο για αντιγραφές και προσπάθειες μιμητισμού ακόμα και σε συγκεκριμένες στήλες της.
Αξίζει να αναφέρουμε τρία προσφατα παραδείγματα επιτυχημένης επικοινωνίας της εφημερίδας:
1. Η εφημερίδα περιέχει την στήλη «Σε είδα», όπου ο καθένας μπορεί να στείλει μήνυμα σε κάποιον άγνωστο που είδε στο δρόμο και πιθανόν να διαβάζει την συγκεκριμένη εφημερίδα. Πρόσφατα σε μια νέα σειρά του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA οπτικοποιήθηκαν ιστορίες ερωτικών «μηνυμάτων» της στήλης, τα οποία είχαν ένα θετικό τέλος. Το ενδιαφέρον είναι πως αν εξαιρέσουμε τα ονόματα των πρωταγωνιστών, που έχουν παραποιηθεί για ευνόητους λόγους, οι ιστορίες τα μέρη αλλά και οι αναφορές στην εφημερίδα είναι πραγματικές. Η εφημερίδα εμφανίζεται στα πλάνα να διαβάζεται από τους ηθοποιούς, κάτι που ενισχύει ακόμα πιο πολύ την πραγματικότητα των γεγονότων.
(Τηλεοπτικό σπότ για την σειρά του τηλεοπτικού σταθμού Alpha "Σε είδα")
Εκούσια ο τηλεθεατής προσπαθεί να μπει στην θέση του πρωταγωνιστή. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως από την προβολή της σειράς και μετά, η στήλη "Σε είδα" καταλαμβάνει πλέον τρείς απο τις σελίδες του εντύπου ενώ πρώτα εκτεινόταν σε μισή μόλις σελίδα. Αυτό απλά σημαίνει πως ο στόχος του μάρκετινγκ επιτεύχθηκε, και έτσι δημιουργήθηκε στον τηλεθεατή η ανάγκη να γράψει, με την ελπίδα η ιστορία του να γίνει τηλεοπτικό σενάριο, ή να ψάξει να βρει την Athens Voice στις προθήκες των πεζοδρομίων για να την διαβάσει.
2. Η τηλεοπτική σειρά «Υπέροχα Πλάσματα» (επίσης στον σταθμό ALPHA) περιγράφει τις παράλληλες ζωές τριαντάρηδων που ζουν στο κέντρο της πόλης. Η κοινή συνιστώσα εδώ είναι και πάλι η Αθήνα. Σε κάποια επεισόδια οι πρωταγωνιστές εμφανίζονται να διαβάζουν τα ζώδια ή κάποιο άρθρο από την Athens Voice, αλλά και να εκφράζουν την επιθυμία για πρόσληψη στην εφημερίδα αναφέροντας πως «έκλεισαν» συνέντευξη με πραγματικά πρόσωπα σε αυτήν.
Αξίζει να αναφέρουμε πως η σεναριογράφος της σειράς υπογράφει τη στήλη της Athens Voice «Μίλα μου βρώμικα», όπου με έναν απελευθερωμένο τρόπο και με αρκετά σκωπτική διάθεση απαντάει στα γράμματα των αναγνωστών. Η σειρά θα μπορούσαμε να πούμε πως αναπαράγει τα ίδια προβλήματα σχέσεων που προβληματίζουν τους αναγνώστες της εφημερίδας.
3. Ο νέος "θεσμός" που εισήγαγε το πρωτότυπο αυτό έντυπο ήταν οι διαφημίσεις με teasers. Όπως μπορούμε να δούμε και στην εικόνα , στην σελίδα με τις μικρές αγγελίες τα μεγάλα χρωματιστά μπαλόνια νομίζει κανείς, διαβάζοντάς τα, πως είναι αγγελίες, όμως αποτελούν συνδετικό κρίκο της καταχώρισης που βρίσκεται στο κάτω μέρος της σελίδας. Ουσιαστικά αυτό που προσπαθούν είναι να κερδίσουν το μάτι του αναγνώστη, αφενός λόγω χρώματος και αφ΄ ετέρου γιατί είναι πιο εμφανή από τις συνήθεις αγγελίες. Ο μη υποψιασμένος αναγνώστης τις διαβάζει αλλά χωρίς να έχει ξεκάθαρο στο μυαλό του ότι δε πρόκειται για αγγελίες αλλά στην ουσία ενισχύεται – συμπληρώνεται αυτό που θα διαβάσει στην καθ΄ αυτό διαφήμιση.
(Παράδειγμα διαφήμισης που ενισχύεται με teasers στην Athens Voice)
Στα τρία αυτά παραδείγματα βλέπουμε πως μέσα από την τεχνική της λεγόμενης «γκρίζας διαφήμισης» η εφημερίδα ισχυροποιεί από την μία την θέση της, αλλά και δημιουργεί την επιθυμία στον αναγνώστη να την αναζητήσει (εφόσον διανέμεται δωρεάν). Όπως και να έχει το εκδοτικό αυτό επιχείρημα της Athens voice αποτελεί μια απο τις πιο έξυπνες κινήσεις που παρατηρήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου